Tak sobie siedzę i myślę. Jest tu tysiące ludzi, którzy szukają miłości i akceptacji. Marzą o szczęściu. Ale tak naprawdę - co robią, gdy już dostają swoją szansę od życia? Mam w głowie pewną scenę. Pewien mężczyzna wrócił z wojny. Na Jego PTSD nie pomagało nic. Poza żoną, która Go kochała nad życie. I nie było ważne, że gdy dostawał ataku, celował w Nią bronią. Dobrze wiedziała, czego potrzebował. Bez wahania Go... rozbierała i kochała się z Nim. Po czym atak przechodził. Spytałbym, czy ktoś z Was wierzy w bezinteresowną i bezwarunkową Miłość, w Agapę? Ale i tak wiem, że rozczarują wszyscy odpowiedzią wszystkim. Spytam więc inaczej. Jesteś bezinteresowną osobą, która bez wahania oddałaby życie za obcego człowieka? Ku pamięci poległych: Pillar - Frontline.

:(

tak taki jestem dokładnie nie ważne czy jest bogaty czy biedny to mój obowiązek wstawić się za kims kto tego potrzebuje

Szacun.

nigdy nie wiesz gdzie czai sie sztruks

Sapio, pojęcie bezinteresowność jest wymyślone na potrzeby dobrego p&r. W każdym działaniu jest ukryty sens. Czasami takie działanie ma wiele celów, idziesz do spowiedzi masz w tym interes (np chcesz zrzucić grzechy albo być chrzestnym itp), bogaty wspomaga akcje charytatywną bo dzięki temu lepiej się poczuje albo uzna że to go rozgrzeszy, ktoś lubi szybko jeździć na motorze bo lubi adrenalinę. Ale to wszystko jest nie ważne bo liczy się efekt, jeśli komuś uratujesz życie bo chcesz być bohaterem to czemu nie.

Co to za milosc gdy jedna osoba grozi drugiej przez co druga musi uprawuac z pierwsza sex...

Źle zrozumiałaś.

Pojęcie bezinteresowności i podobnych wartości bywa kreowane na potrzeby marketingu i wizerunku. Dziś wszystko można sprzedać i całkowicie zafałszować definicje. Przykładem jest choćby najbardziej chory pomysł telewizji na prowadzenie programu, w którym rolnicy szukają żon. Ktoś, kto przeżył coś prawdziwego, doskonale wie - o czym piszę.

A co do ukrytych intencji, cóż. Mamy taką tendencję, że jako ludzie - oceniamy po sobie. Jeśli jesteśmy uzależnieni od kłamstwa, nigdy nie uwierzymy w uczciwość innych. Podobnie, gdy zdradzamy - wszędzie będziemy widzieć zagrożenie. Nic tak nie napędza Naszej manii prześladowczej i stanów lękowych - jak Nasze sumienie; o ile można to w ogóle sumieniem nazwać.

A z sugestią, że ratujemy komuś życie, bo chcemy zostać bohaterami? Powstrzymam się od komentarza. Nie zasługuje na żadne zainteresowanie. Proponuję wymienić mózg. Może gdzieś jest w wysprzedaży.

Dodając do tematyki PTSD?

Osoba, która cierpi na zespół stresu pourazowego, nie jest świadoma tego.. co robi.

Podobnie, jak ze schizofrenikiem. Jedna z rozszczepionych osobowości nie wie, co robi druga.

Z tym, że w przypadku weterana wojennego - to kwestia natrętnych myśli i obrazów,
od których nie potrafi się uwolnić.

Czy wyglądam aż na takiego idiotę, by na przykład bezinteresownej i bezwarunkowej Miłości - wskazywać na fakt, że .. ktoś zmusza do pożycia .. grożąc bronią?