"Podejrzliwość w stosunku do wszystkich jest męcząca, trzeba komuś ufać, bo trzeba przy kimś odpocząć."

A Wy co sądzicie o tym cytacie?

Trochę prawdy jest w tym cytacie,bo człowiek musi komuś zaufać by w życiu odpocząć. Ja niestety nie ufam prawie nikomu,zawiodłem się na wszystkich ale są osoby którym ufam,dzięki nim żyje.

Nie ufam nikomu wierzę szanowanym a szanuje tych co na to zasłużyli...
A zaufanie do każdego inne w swoich związkach się trochę na nim przejechałem ale prawda jest taka, że nie może być prawdziwego i poważnego związku bez zaufania. Jeśli dany związek jest dla Ciebie ważny i się nim interesujesz to po najmniejszej rzeczy kapniesz się że twoja druga połówka coś kombinuje i wtedy trzeba skontrolować czy jeszcze warto ufać. A jeśli sie nie interesujesz to żeby ci rogi urosły podsufit to bedziesz dalej ufać. Kazdy ma swoje podejście ale nie można byc ślepym i obdarowywać kogoś zaufaniem tylko dlatego że tak jest wygodniej.

Na szczęście znam osoby którym ufam jest ich malutko ale są i cieszę się że je mam, dlatego mogę śmiało przyznać że cytat jest bardzo dobry :)

Bez zaufania nie ma nic... Oczywiście na zaufanie trzeba sobie zapracować...

wrecz przeciwnie - nigdy nie wolno stracic czujnosci

Podoba mi się ten cytat. :)
W zaufaniu drugiej osobie można znaleźć spokój. Ale tylko wtedy, gdy się zaufa sobie. Swoim odczuciom, ale i reakcji na to, co zrobię, gdy okaże się, że ten ktoś zawiódł. Czy będę miała siłę, by wybaczyć i pozostać, czy odwagę, by odejść.

Odpuszczenie wiecznej kontroli nad kimś daje rzeczywiście odpoczynek. ;)

Zgadzam się z Katia25 i dodam inny :
"Nie ufam nikomu bo za każdym razem gdy już zaufam, życie zrobi wszystko aby przypomnieć mi, że to był głupi pomysł".

NIVEA... Stad wniosek, że jednak najlepiej zaufać sobie. :)

Hmmm Sobie też nie ufam :-D

Zaufanie to sprawa skomplikowana. Wg mnie nigdy nie da sie na 100% zaufać i musi być ta niepewność. Jesli jestesmy zaslepieni zaufaniem do drugiej osoby to gdy nas zrania uderza to dwa razy mocniej niz normalnie.