 |
Początki zespołu sięgają 1993 roku, gdy dwaj koledzy jednej ze szkół w Finlandii, Alexi Laiho (wokale, gitara) i Jaska Raatikainen (perkusja) zakładają Inearthed. Następnie dołączają: jako drugi gitarzysta - Alexander Kuopalla, na klawiszach - Jani Pirisjoki, a na basie - Samuli Miettinen.
Zespół wydaje trzy dema, kolejno: "Implosion Of Heaven", "Ubiguitous Absence Of Remission" i "Shining". Samuli opuszcza zespół, gdyż jego rodzina przeprowadza się do Ameryki, a on chcąc nie chcąc musi razem z nią. Jani również nie zagrzewa miejsca w Inearthed - jego gra zostaje uznana za niewystarczająco dobrą i zostaje zastąpiony przez innego kumpla Jaski - Janne Wirmana. Wkrótce zespół otrzymuje ofertę od belgijskiej wytwórni. Nie jest ona specjalnie korzystna (zero pieniędzy na produkcję, zero promocji, chłopaki sami sprzedają swoje płyty), ale mimo wszystko najkorzystniejsza z dotychczasowych, więc zespół na nią przystaje. Tymczasem niejaki Sami Tenetz z Thy Serpent otrzymuje od Aleksandra jeden z egzemplarzy albumu, który za jego sprawą znalazł się w wytwórni Spinefar Records. Robił tam niezłą furorę, więc wkrótce Inearthed otrzymują jeszcze jedną ofertę, znacznie korzystniejszą niż ostatnia. I tu pojawia się problem, bo zespół był już zakontraktowany. Ale i na to znajduje się sposób - wmawiają poprzedniej wytwórni, że kapela po prostu się rozpadła, a nową umowę podpisują już jako Children Of Bodom.
Nazwa zespołu wzięła się od małego jeziorka Bodom w Finlandii
, położonego około 20 km na północ od Helsinek. W 1960 roku jezioro było świadkiem okrutnego mordu. Czworo nastolatków - dwie piętnastoletnie dziewczyny i dwóch osiemnastoletnich chłopaków biwakowało nad Bodom. Piątego czerwca 1960 roku na ich biwak przyszedł szaleniec i, za pomocą noża, zarżnął troje z nich. Chłopak, który ocalał zwariował i do dziś podlega leczeniu psychiatrycznemu. Morderstwo nigdy nie zostało wyjaśnione, mimo iż w 1968 roku pewien stary mężczyzna przyznał się, że jest mordercą z Bodom. Policja miała dowody, że w tym czasie tam nie przebywał. W roku 2005 na ławę oskarżonych w tej sprawie trafił Nils Gustafsson (jedyny ocalały), jednak wskutek braku dostatecznych dowodów, został on uniewinniony.W 1997 roku Children Of Bodom wydają swoją pierwszą płytę - "Something Wild". Utrzymana w kolorach czerwieni okładka przedstawia zakapturzonego człowieka z kosą zwanego "Reaperem", który od tej pory już zawsze miał pojawiać się na okładkach albumów. Nakręcono też pierwszy teledysk zespołu do otwierającego album "Deadnight Warrior". Wtedy też zespół rusza w swoją pierwszą trasę, na której niestety zabrakło Wirmana. Na klawiszach gra Erna Siikavirta. Janne woli chodzić do szkoły. Krótko po wydaniu, "Something Wild" (wydany przez Spinefarm), Children of Bodom podpisał kontrakt z niemiecką firmą Nuclear Blast, aby rozpowszechniała płyty formacji po Europie.Na 
pierwszym singlu Children Of Bodom znajduje się piosenka "Children Of Bodom" oraz dwa utwory innych zespołów. Płytka okazuje się ogromnym sukcesem, rozchodząc się w ilości 5300 egzemplarzy w samej Finlandii (co jak na tak mało znany zespół i takie małe państwo jest osiągnięciem). Utwór "Children Of Bodom", bez żadnej specjalnej promocji, jest przez 8 tygodni na pierwszym miejscu fińskiej listy przebojów. We wrześniu odbywa się druga trasa po Europie, a Janne znów czuje zew egzaminów. Kolejny raz zostaje zastąpiony przez płeć piękniejszą. Jest to nie tylko kobieta, ale też kobieta Alexiego - Kimberly Goss. Założyła ona zespół Sinergy, w którym głównym gitarzystą został Laiho.Pomiędzy obydwoma Nuclear Blast Tour Alexi piszą kolejne piosenki i na początku 1999 roku grupa wydaje swój drugi album, zatytułowany "Hatebreeder". Płyta odnosi o wiele większy sukces, niż "Something Wild". Tym razem Reaper prezentuje się w konwencji zielonej, w tle zalotnie falowało jeziorko Bodom. Muzycznie jest to krok do przodu w stosunku do debiutu, piosenki są mniej "pokręcone" niż na "Something Wild" a pochodzące z płyty "Silent Night Bodom Night" "Towards Dead End" czy emanujący specyficznym romantyzmem "Bed Of Razors" to jedne z najlepiej rozpoznawanych utworów zespołu. Promujący album singiel "Downfall" w ojczyźnie sprzedaje się w 6000 sztuk, do tej samej pieśni nakręcono już drugi w karierze teledysk. Children Of Bodom jedzie koncertować do Japonii, a ich występy były tak dobre, że postanowiono zmajstrować z nich koncertówkę - "Tokyo Warhearts". Jeszcze w długi czas później lider jest zajęty, udzielając się to w Impaled Nazarene ("Nihil"), to w ww. Sinergy ("To Hell And Back"). Na mały "skok w bok" pozwala sobie też Janne, który zaczyna realizować się w karierze solowej jako Warmen. Na szczęście Children Of Bodom nie próżnują. 
Nagrywają kolejny singiel - "Hate me!", który zawiera też "Hellion", cover WASP-u. Przebojowy utworek z zadziornym tekstem ("I don't give a fuck if you hate me") z pewnością nuci sobie pod nosem wielu fanów. Płytka rozchodzi się w ilości 10400 egzemplarzy w samej Finlandii uzyskując złoto i do dziś jest ich najlepiej sprzedającym się singlem. Rozpoczęły się prace nad nowym albumem, postępujące pod presją "syndromu trzeciej płyty" jak i sukcesem skądinąd świetnego "Hatebreedera". W 2000 roku na światło dzienne wychodzi majstersztyk - "Follow The Reaper", przez wielu fanów zespołu uznawany za ich szczytowe osiągnięcie. Rozpoczynający się cytatem z "Egzorcysty" utwór tytułowy, prowadzi słuchacza przez żywiołowe "Children Of Decadence", monumentalne "Everytime I Die" (notabene, uważane przez Alexiego za najlepszy utwór zespołu), dynamiczne "Mask Of Sanity" aż do zamykającego album, przepięknego "Kissing The Shadows", napisanego w studiu "na kolanie", jako że członkowie zespołu uznali ilość materiału za niewystarczającą. Zanim dystrybutor położy na płycie swoje łapska, dokonuje drobnych zmian w mixach, ale różnice są minimalne. Children Of Bodom rusza w trasę po Europie i Japonii, doświadczając bardzo entuzjastycznego przyjęcia. W 2001 goszczą w Polsce na Mystic Festival.W wolnym czasie członkowie zespołu udzielają się w rozmaitych projektach pobocznych, by w 2002 roku wypuścić kolejny singiel - "You're Better Off Death" z bonusem w postaci coveru Ramones "Somebody Put Something In My Drink". W tym samym roku we wrześniu po jednym z koncertów ktoś kusi się na kradzież liderowi dwóch gitar, co jest dla niego niepowetowaną stratą. Tymczasem już na początku roku 2003 roku Children Of Bodom pokazuje światu kolejne swe dzieło - czwarty już longplay "Hate Crew Deathroll". Album jest logiczną kontynuacją "Follow The Reaper", ale ktoś kto zatrzymał się na "Something Wild" ma prawo być zaskoczony. Teledyski nakręcono do pierwszych dwóch utworów ("Needled 24/7 & "Sixpounder"), z tym że zespół nie jest specjalnie zadowolony z tego pierwszego, jako że reżyser klipu urządza sobie cyrk dosłownie i w przenośni. 
"Sixpounder" to natomiast ciekawy obrazek porwanej dziewczyny wywiezionej na odludzie i dręczonej przez notorycznego sadystę. Children Of Bodom ruszają w trasę promującą album. Wkrótce potem okazuje się szokująca wiadomość - Alexander odchodzi z zespołu. Przyszłość Children Of Bodom stoi pod znakiem zapytania - w przeszłości często podkreślali że są przyjaciółmi i jeżeli ktoś z nich odejdzie, cała kapela się rozpadnie. Tymczasem terminy wzywają i nie można tak po prostu odwoływać koncertów. Na miejscu Alexandra pojawia się niejaki Roope Latvala, który już wcześniej grał z Alexim w Sinergy. Skład ten debiutuje w Moskwie i utrzymuje się po dzień dzisiejszy. We wrześniu w Japonii wydano płytę typu "Best of", zatytułowaną "Bestbreeder from 1997 - 2000", zawierającą dodatkowo cover Billy'ego Idola "Rebel Yell", a już w 2004 roku wypuszczono EPkę "Trashed Lost & Strungout", zawierającą dwa nowe utwory, 2 covery, teledysk do pieśni tytułowej i inne dodatkowe materiały. Singlem zapowiadającym nowy album jest "In Your Face" zawierający także cover Britney Spears.ALBUMY
SOMETHING WILD
 1997 |
1. Deadnight Warrior 2. In The Shadows 3. Red Light In My Eyes, pt 1 4. Red Light In My Eyes, pt 2 5. Lake Bodom 6. The Nail 7. Touch Like Angel Of Death |
HATEBREEDER
 1999 |
1. Warheart 2. Silent Night, Bodom Night 3. Hatebreeder 4. Bed Of Razors 5. Towards Dead End 6. Black Widow 7. Wrath Within 8. Children Of Bodom 9. Downfall |
TOKYO WARHEARTS - LIVE IN JAPAN
 1999 |
1. Intro 2. Silent Night, Bodom Night 3. Lake Bodom 4. Warheart 5. Bed Of Razors 6. War of Razors 7. Deadnight Warrior 8. Hatebreeder 9. Touch Like Angel Of Death 10. Downfall 11. Towards Dead End |
FOLLOW THE REAPER
 2000 |
1. Follow The Reaper 2. Bodom After Midnight 3. Children Of Decadence 4. Everytime I Die 5. Mask Of Sanity 6. Taste Of My Scythe 7. Hate Me! 8. Northern Comfort 9. Kissing The Shadows |
HATE CREW DEATHROLL
 2003 |
1. Needled 24/7 2. Sixpounder 3. Chokehold (Cocked'N'Loaded) 4. Bodom Beach Terror 5. Angels Don't Kill 6. Triple Corpse Hammerblow 7. You're Better Off Dead! 8. Lil' Bloodred Ridin' Hood 9. Hate Crew Deathroll |
ARE YOU DEAD YET?
 2005 |
1. Living Dead Beat 2. Are You Dead Yet? 3. If You Want Peace... Prepare for War 4. Punch Me I Bleed 5. In Your Face 6. Next in Line 7. Bastards Of Bodom 8. Trashed, Lost & Strungout 9. We're Not Gonna Fall |
